Przegląd nagrań Ëvoe Records (3) - francuskie muzyczne słodkości.

 

Czas odpocząć od wielkiej symfoniki, której autorzy zaczęli się ostatnio regularnie powtarzać i przynajmniej na jakiś czas skierujmy uwagę w stronę innego repertuaru, pochodzącego z różnych epok. Dawno Płytomaniak nie słuchał muzyki dawnej, więc kiedy nadarza się taka okazja, może poświęcić się nagraniu, które wprawdzie już dawno czekało w kolejce na swoją kolej, ale jakoś brakowało okazji do jego zrecenzowania. Ze skruchą nadrabiam zaległości i przedstawiam kolejną, a drugą w kolejności wydania płytę Ëvoe Records, działającej przez jakiś czas małej polskiej wytwórni, poświęconej interpretacjom muzyki dawnej, głównie epoki baroku, związanej przede wszystkim z osobami założyciela i dyrektora formacji Il Giardino d’Amore, skrzypka Stefana Plewniaka oraz śpiewaczki Natalii Kawałek, obecnej na prawie wszystkich dotychczas wydanych krążkach. Wierni czytelnicy bloga być może pamiętają dwa poprzednio recenzowane przeze mnie albumy owego wydawnictwa, na których mezzosopranistce w miłosnych pojedynkach i weneckim muzycznym karnawale towarzyszył rozpoczynający światową karierę Jakub Józef Orliński.

Tym razem jednak sięgamy do albumu nagranego blisko dziesięć lat temu, którego rynkowa premiera miała miejsce w roku 2015. Nie szkodzi, że dopiero teraz, sądzę, że w nie stracił na wartości i atrakcyjności, a te walory są akurat niewątpliwe w przypadku krążka wypełnionego w całości francuską muzyką wokalno-instrumentalną, noszącego zresztą odpowiednio sugestywny tytuł Kantaty i makaroniki. Istotnie, jego sednem są dzieła na głos solowy i niewielki liczebnie zespół instrumentalny, podejmujące w warstwie tekstowej popularne w epoce dojrzałego baroku tematy arkadyjskie i mitologiczne. Skomponowali je tacy mistrzowie, jak Michel Pignolet de Montéclair (1667-1737; Powrót Pokoju), Jean-Philippe Rameau (1683-1764; Wierny Pasterz) czy Louis–Nicolas Clérambaut (1676-1749; Muza Opery). Złożone z recytatywów i arii, udowadniają popularność gatunku świeckiej kantaty, „zaimportowanej” z Włoch, we Francji. Stanowiąc też nie lada gratkę dla współczesnych wykonawców, z czego bohaterowie omawianego przedsięwzięcia skwapliwie skorzystali. W naprawdę dobrej formie wokalno i wręcz aktorskiej pokazuje się mezzosopranistka Natalia Kawałek, znajdująca w każdej z trzech kompozycji wdzięczne i wszechstronne pole do popisu. Zgrabnie i z wyczuciem radzi sobie z meandrami języka francuskiego, przekonująco oddając jego seans odpowiednimi środkami techniki wokalnej i interpretacji, a jest ich sporo, jako że doskonałych odtwórców tych partii w epoce powstania nagranych dzieł nie brakowało, zatem trzeba mieć i odpowiednią wyobraźnię, i doskonały warsztat i twórcze podejście, by zmierzyć się z tym repertuarem. Jej głos brzmi świeżo, cechuje się wyrazistością ekspresji i dobrym przygotowaniem technicznym, brzmi równie dobrze w koloraturach, kantylenach czy równie ważnych recytatywach. Choć w poprzednio recenzowanych krążkach nie zawsze śpiew i kreacja naszej śpiewaczki przypadały mi do gustu, to w przypadku niniejszego przedsięwzięcia nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń i wyrażam duże uznanie dla przekonującej i interesującej kreacji.

Znakomitych partnerów ma Natalia Kawałek w osobach międzynarodowego grona instrumentalistów z formacji Il Giardino d’Amore, prowadzonych od skrzypiec przez Stefana Plewniaka, wywiązującego się z podwójnej roli znakomicie. Bardzo dobra jakość dźwięku nagrania pozwala śledzić różne smaczki ukryte w partiach instrumentalnych, a te są zróżnicowane i rozpisane na ciekawe składy. W poszczególnych fragmentach słuchać flet poprzeczny, obój, trąbkę, skrzypce, violę da gamba, wiolonczelę, klawesyn, teorbę, gitarę, a nawet kotły. Jak widać z owego wyliczenia, obsada nie różni się zbyt wiele od mniej lub bardziej znanych zespołów europejskich, a „nasi” grają równie dobrze, co zagraniczna konkurencja. Oczywiście, posługują się instrumentami historycznymi i takimiż praktykami wykonawczymi, ze szczególnym uwzględnieniem roli basso continuo, żywych temp i wyrazistej i wpadającej w ucho od razu artykulacji (np. ścieżka 5 – Lent et dètaché). Dodam od razu, że świetne współdziałanie muzyków z Il Giardino d’Amore ma miejsce nie tylko w kantatach, ale mogą zabłysnąć również w kompozycjach przeznaczonych tylko dla nich, napisanych przez kompozytorów, dla których gatunek kantaty i muzyka wokalno-instrumentalna pozostawała na uboczu zainteresowań: Françoisa Couperina (1668-1733), składającemu w swoim Parnasie, czyli Apoteozie Corellego hołd włoskiemu mistrzowi skrzypiec, a także najstarszego z nich wszystkich Marina Maraisa (1656-1749), znanego ze swej twórczości na wiolę da gamba. Pełni ona ważną rolę w zaprezentowanych tutaj w sposób naprawdę porywający Dzwonach Świętej Genowefy na wzgórzu paryskim.

Całość wywiera dobre wrażenie świeżością, entuzjazmem wykonawców, ciekawym doborem repertuaru, co sprawia, że drugą wydaną płytę wydawnictwa Ëvoe Records, dziś już chyba trudno dostępną na rynku, można uznać za pozycję wartościową, ciekawą, dobrze przygotowaną merytorycznie i profesjonalnie wydaną, choć tutaj można by było poprawić to i owo (np. podawać czas trwania poszczególnych ścieżek, całych kompozycji i łącznego czasu nagrania czy przyjrzeć się uważniej tekstowi w zakresie wyeliminowania drobnych uchybień korektorskich). Na dodatek w książeczce zacytowano oryginalny przepis z Nauk mistrza cukiernictwa (1776 r.) na widniejące na okładce makaroniki, dowodzące kolejnego związku, tym razem kulinarnego, a nie tylko muzycznego, między Włochami i Francją….Smakowite.

Paweł Chmielowski

Cantates et Petits Macarons

Michel Pignolet de Montéclair – Le Retour de la Paix • François Couperin – Le parnasse, ou L’Apothéose de Corelli • Jean Philippe Rameau – Le Berger fidèle • Marin Marais – Sonnerie se Ste-Geneviève du Mont-de-Paris • Louis-Nicolas Clérambault – La Muse de l’Opéra ou le caracteres liriques

Natalia Kawałek, mezzosopran • Il Giardino d’Amore • Stefan Plewniak, skrzypce i dyrekcja

Ëvoe 0002 • w. 2015, n. 2013 • CD, 69’52” ●●●●●○

Nagranie w postaci fizycznej zostało nadesłane do autora przez Ëvoe Records.