Kwartety fortepianowe J. Brahmsa - po węgiersku. Znakomite!
Największą przyjemność sprawia mi możliwość recenzowania nagrań z repertuarem, który jest mi bliski i znany – takie stwierdzenie może zakrawać o banał, bo przecież nie poświęcam się opisywaniu muzyki nielubianej i z obowiązku, ale w przypadku niniejszego nagrania jest prawdziwe. Kameralistyka zajmuje ważną część mojego życia i trudno byłoby go sobie wyobrazić bez utworów Johannesa Brahmsa, arcymistrza w pisaniu na małe lub nieco większe składy instrumentalne. Nie inaczej jest w przypadku jego Kwartetów fortepianowych , zajmujących nie tylko poczesne miejsce w dorobku jego samego, ale muzyki klasycznej w ogóle. Trzy kompozycje, które dzieli prawie piętnaście lat w kolejności powstawania, łączy zaś najwyższy poziom artystyczny, trudności wykonawcze, imponujące mistrzostwo formalne, konstrukcyjne i siła wyrazu, co sprawia, że nie mają sobie równych w repertuarze. W okresie romantyzmu może jedynie Feliks Mendelssohn-Bartholdy, Robert Schumann, Antonín Dvořák czy Gabriel Faur é, zaś ...
